از قدیم گفته اند دست برهنه را در سوراخهای مشکوک وارد نکنید مبادا ماری در آن سوراخ باشد وبا گزیدن انگشت حیات شما را مورد مخاطره قرار دهد. به مرور زمان سوراخها و مارهای موجود درآنها تغییرشکل داده اند.

یکی از این سوراخ های هولناک در روزگار ما مربوط به بیماری AIDS می باشد. در سال 1981 که برای شرکت در کنگره بیماری های پوست به آمریکا مسافرت کرده بودم برای اولین بار بیماری ایدز مورد شناسایی قرار گرفته و آن را گزارش کردند و بنده هم پس از مراجعت ضمن گزارش تازه های بیماری های پوست در بخش پوست دانشگاه تهران منجمله پیدایش این بیماری را به اطلاع اساتید و همکاران خود رسانیدم. در آن ایام فقط همجنس بازان دچار این بیماری بودند و دیگران خود را مصون می پنداشتند و خود این امر سبب تشویق هرچه بیشتر مردم به روابط جنسی سالم بین زن و مرد گردید اما این شوک و هوشیاری مردم با وجود تاثیر مثبت آن کفایت نکرد و به زودی این بیماری از محدوده مردان هم جنس باز گذشته و به خانم ها سرایت کرد زیرا عده ای از مردان به ظاهر سالم که مبتلا به ویروس بودند ولی هنوز علامت دار نشده بودند بی سکسوال بودند یعنی هم با مرد و هم با زن هر دو رابطه جنسی داشتند و ویروس از طریق این افراد به خانم ها منتقل گردید. علاوه بر آن ویروس این بیماری در بین معتادان تزریقی از طریق سوزن و سرنگ مشترک هم انتشار یافت و عده ای هم از طریق تزریق خون آلوده به ویروس مبتلا گردیدند. به علاوه بیماری از طریق مادران مبتلا در ایام حاملگی و یا هنگام زایمان و یا از طریق شیر دادن به اطفال هم سرایت کرد.

کم کم این بیماری مرزهای جغرافیایی را زیر پا گذاشت و به زودی در همه جای دنیا منتشر گردید و مرد و زن و کودک را گرفتار کرد.

در 75 درصد موارد راه انتقال بیماری از طریق سکس می باشد و از بین انواع سکس، نوع مقعدی از همه پرخطرتر و در مرحله بعد سکس طبیعی یا واژینال و در موارد خیلی کمتر سکس دهانی هم ممکن است سبب سرایت گردد زیرا تمام مایعات بدن اعم از خون، اسپرم، شیر و مایع موجود در سطح مخاط های رکتوم و واژن و به مقدار خیلی کمتر بزاق هم آلوده است در آمریکا هنوز بیشترین راه انتقال جنسی در بین هوموسکسوال هاست ولی در سایر جوامع بیشترین راه آلودگی سکس واژینال می باشد.

در 10 درصد موارد راه انتقال سوزن یا سرنگ آلوده است که بیشتر در نزد معتادان شایع است و پزشکان و پرستاران هم در معرض خطر هستند و اگر ناخواسته سوزنی به دست آنها فرو رود در معرض خطر قرار دارند. در 5 درصد موارد انتقال از راه تزریق خون بوده است که این راه انتقال امروزه دیگر منتفی گشته است. در 10 درصد موارد انتقال از مادر به جنین یا نوزاد صورت می گیرد که آلودگی در داخل رحم و یا هنگام زایمان و یا هنگام شیر دادن پیش می آید. 2 سال بعد از پیدایش و شناسایی بیماری ایدز یعنی در سال 1983 ویروس آن به طور همزمان در فرانسه و آمریکا کشف گردید فرانسوی ها اسم ویروس را LAV و آمریکایی ها آن را HTLV3 نامیدند.

در سال 1985 آزمایش های سرمی برای تشخیص بیماری وارد عمل شد. در سال 1986 روی اسم این ویروس توافق حاصل شد و عامل نوع شایع آن را HIV-1 و عامل نوع آفریقایی آن را HIV-2 نامیدند. در سال 1992 بیماری ایدز بزرگترین عامل مرگ و میر جوانان بین 25 تا 40 سال معرفی گردید و در سال 1997 به واسطه کشف داروهای ضد ویروس مرگ و میر حاصل از بیماری ایدز کاهش یافت. معذالک طبق آمار سازمان بهداشت جهانی در سال 2001 چهل میلیون نفر به این بیماری مبتلا گشته اند که 22 میلیون آنها تا تاریخ فوق فوت گریده اند. متاسفانه این بیماری در کشور ما هم چنگ و دندان خود را نشان داده و آمار واقعی افراد آلوده را باید ده برابر آمار رسمی دانست زیرا عده ای از آلوده ها از ترس طرد شدن از سوی اجتماع و خانواده ها موضوع را مخفی نگاه می دارند و عده زیادی هم آزمایش نشده اند و خودشان هم از بیماری خود بی خبر می باشند و موجب انتقال هر چه بیشتر بیماری این دسته اخیر می باشند. با توجه به مرگ تدریجی و رقت بار مبتلایان و گرفتاری های بی شمار جسمی و روحی آنها مهمترین اقدام جلوگیری از سرایت این بیماری است و هرچه بیشتر روی مساله پیشگیری تاکید گردد باز کم است.

راه پیشگیری از ابتلا به ایدز بسیار سهل و در عین حال گاهی ممتنع است سهل است اگر ازدواج برای جوانان آسان باشد و ارزش های اخلاقی جایگاه والای خود را محفوظ دارد اما برای آنها که ازدواج مقدور نیست و یا ارزش های اخلاقی را نادیده می گیرند حداقل رعایت بهداشت در امور جنسی امری بسیار ضروری است و حداقل این رعایت استفاده از کاندوم می باشد که گر چه کاملا" کفایت نمی کند اما خطر سرایت را به نحو چشمگیری کاهش می دهد.