PID و نازا شدن خانم ها: PID یا التهاب لگن یکی از عوارض بیماری های آمیزشی است که دامنگیر خانم ها می شود. این عارضه می تواند منجر به نازایی یا حاملگی خارج رحمی یا سقط جنین گردد. از مشخصات این بیماری، کم علامت بودن و بی سر و صدا بودن آن می باشد. گاهی که بیماری علامت دار می شود علایمی چون درد پایین شکم و یا حالت تهوع و استفراغ و گاهی تب و لرز و بیشتر از همه ترشح واژینال غیر عادی و یا لکه بینی در فاصله بین دو قاعدگی عارض می گردد که در اینصورت بایستی فورا به پزشک مراجعه نمود.

این بیماری بیشتر در دختران خیلی جوان و زیر 25 سال عارض می گردد و در سن بالای 25 احتمال بروز آن کاهش می یابد. بیشترین علت آن میکروب سوزاک و کلامیدیا می باشد. هرچه تعداد پارتنر یک زن بیشتر باشد شانس ابتلا به این بیماری بیشتر خواهد بود. همچنین هر چه تعداد شریک جنسی مرد بیشتر باشد احتمال ابتلا به این بیماری در خانم های مورد تماس وی بیشتر می شود.

یک علت عمده این بیماری معالجه ناقص بیماری های آمیزشی است. زیرا علایم بیماری های آمیزشی زودتر از ریشه کن شدن میکروب از بین می رود. در نتیجه شخص مبتلا به تصور اینکه کاملا معالجه شده، پیش از مصرف دوره کامل دارو آن را قطع می نماید که اشتباهی بزرگ ولی شایع است. اشتباه دیگر آن است که در بیماری های آمیزشی باید پارتنر شخص مبتلا معاینه و همزمان درمان شود وگرنه ابتلا مجدد به بیماری از طریق پارتنر پیش خواهد آمد.

نکته دیگر آنکه اگر خانمی یک بار به این بیماری مبتلا شود، احتمال ابتلا دفعات بعدی در اثر بیماری های آمیزشی بیشتر خواهد بود. یعنی ابتلا اولیه راه را برای دفعات بعدی هموارتر می کند.

عوامل دیگری که شخص را به این بیماری مستعد می کند استفاده از شستشوی واژینال و به اصطلاح دوش می باشد که سبب سهولت انتقال میکروب های واژن به رحم و لوله ها می گردد.

دهانه رحم مانند سد محکمی مانع انتقال میکروب های واژن به رحم و لوله ها می شود. ولی هر گاه دهانه رحم در اثر بیماری های آمیزشی ملتهب و گرفتار شود، دیگر این سد کار خود را انجام نمی دهد و منجر به PID می شود. وجود IUD هم شخص را برای ابتلا به این عارضه مستعد تر می نماید.

دختران جوان سال در رابطه جنسی بیشتر نگران حاملگی هستند و لذا با مصرف قرص های جلوگیری یا مواد کشنده اسپرم خیالشان از این بابت راحت می شود، غافل از آنکه میکروب های مولد بیماری های آمیزشی که متاسفانه هم تعدادشان زیاد و هم شیوع فراوان دارند، با قرص جلوگیری و یا مواد اسپرم کش از بین نمی روند و گریبان آنها را خواهد گرفت.

در صورت ابتلا به PID باید هر چه زودتر آن را با دارو احیانا عمل جراحی معالجه نمود تا عوارض آن به حداقل تقلیل یابد.