استفاده از بن یاخته ها یا سلولهای بنیادی و کشت و تکثیر آن برای رفع طاسی هنوز در مرحله ی ابتدایی است و اگر در سالهای آینده کارآیی و بی خطر بودن آن ثابت شود مشکل طاسی را برای همیشه درمان خواهد کرد.
انسان از روزگاران بسیار قدیم نسبت به طاسی و ریزش مو حساس بوده و در هر زمان به شکلی برای درمان و احیانا رویش مجدد موهای از دست رفته یا حداقل پوشاندن محل طاسی تلاش می کرده است. پوشاندن منطقه ی طاسی با کلاه، کلاه گیس و انواع Hairpiece از موهای طبیعی تاموهای سنتتیک، بافتن مو به موهای موجود و چسباندن مو به موهای موجود نمونه ی این تلاشها است. رنگ کردن منطقه ی طاسی با واکس کفش و مداد تا استفاده از پودرهای مخصوص و همرنگ مو، تاتو کردن منطقه ی بدون مو مانند تاتو کردن ابرو را هم همه کم و بیش آشنا هستیم.
استفاده از انواع و اقسام شامپو و محلول و صابون و کاندیشنر و ماسک مو و اسپری و قرص های ویتامین و مینرال و عناصر کمیاب و مواد گیاهی و هورمون و ضد هورمون و تزریق موضعی و مزوتراپی هم نمونه های دیگر تلاش برای درمان ریزش مو یا رویاندن مجدد موهای از دست رفته می باشد.
استفاده از سلول بنیادی یکی از این رویاهاست اما در حال حاضر دردی را دوا نمی کند زیرا بعضی ساده لوحانه یک موی سر یا ریش یا بدن را با کشیدن کنده و آن را در محیط های آزمایشگاهی مخصوص کشت داده اند به تصور آن که چند (سلول بنیادی) یا زایگر با موی کشیده شده خارج شده و در محیط کشت هزاران مو تولید خواهد شد.
این مساله آنقدر ساده انگاری است که مثلا فکر کنیم یک دندان یا چند سلول آن را در محیط کشت پرورش دهیم و از آن یک دست دندان حاصل شود. پر واضح است و همه می دانیم اینها خواب و خیالی بیش نیست.
بعدها به فکر افتادند که از یک مو قسمت مرده یا ساقه ی آن را جدا کرده و قسمت زنده و زایگر آن موسوم به پیاز مو را در آزمایشگاه کشت دهند که آن هم پس از سعی وافر نتیجه یی نداد زیر اپیاز مو تحت فرماندهی قسمتی به نام (بالژ) کار میکند و پیاز بدون بالژ مانند اتومبیل بدون راننده است و بالاخره در حال حاضر چند سلول از درمال پاپیلا (پیاز مو) را گرفته و آن را در آزمایشگاه کشت می دهند. پس از رشد قسمتی از آن را به داخل محل بدون مو(در حیوانات آزمایشگاه) تزریق و بقیه را برای آینده فریز می کنند که هنوز معلوم نیست نتیجه ی عاید شود و در صورت نتیجه دادن میزان دوام این موها و خطر سرطان زایی در آن تا چه حد خواهد بود.
پس آن طور که ملاحظه می فرمایید مسایل علمی در رابطه سلول بنیادی پیچیده و در حال بررسی است ولی فعلا دردی از کسی دوا نمی کند.
انجام تغییرات ژنتیک در ژن های مولد طاسی هم تاکنون جنبه عملی پیدا نکرده است.
