خالها ساختمانهایی می باشند که رنگ آنها با پوست معمولی فرق دارد . اندازه خالها متفاوت وازچند میلیمتر تا چندین سانتیمتر متفاوت می باشد . خالها برحسب سلولهای سازنده آنها رنگ وشکل واسم متفاوت دارند . خالهایی معمولی که همه مردم کم وبیش تعدادی از آنرا دارا می باشند از جنس سلولهای رنگی خاصی به نام نوسیت تشکیل شده اند خالهای نوسیتر یا خال معمولی نامیده می شوند که ممکن است مادر زادی باشند یعنی درموقع تولد وجود داشته باشند ویا اکتسابی باشند که درسالهای بعد پیدا می شوند وبعضی ازانواع آنها که تمایل به سرطانی شدن دارند به نام خالهای آتیپیک یا غیر عادی نامیده می شوند ویک نوع آن که بیشتر درکودکان دیده می شود وازنظر ساختمان میکروسکوپیک شبیه سرطان است خال اشپیتس نامیده می شود .خوشبختانه این خال باوجود منظره میکروسکوپی سرطانی سیر سرطانی ندارد وخوش خیم می باشد . خالهایی که جنس آنها از سلولهای رنگساز معمولی پوست (ملانوسیت ) درست می شودخالهای ملانوسیتر نامیده می شود مانن لکه های شیرقهوه ای وخالهای شبیه کک ومک به اسم لنتایگو LENTIGO وخالهای آبی وخالهای مغولی وخالهای اوتا وایتو . خالهای که جنس آنها از رگ می باشد ماه گرفتگی نامیده می شوند وبالاخره برخی خالها ازجنس غدد عرق یا غدد چربی ویا موم می باشند .

خال وادبیات

خالهای معمولی گاهی از زیبایی فراوانی برخوردارند که نمونه آنها درادبیات وشعر فارسی به وفور یافت می شود مانند :

هربرگ بنفشه کززمین می روید *** خالی است که برروی نگاری بوده است ( خیام )

به دنبال چشمش یک خال بود *** که چشم خودش هم به دنبال بود ( حکیم ابوالقاسم فردوسی )

جهان چون چشم وخط وخال وابروست *** که هرچیزی به جای خویش نیکوست ( سعدی )

خالهای معمولی

خالهای معمولی اندازه ای کوچکتراز 6 میلیمتر داشته وشکل آنها گرد یا بیضی ورنگ آنها قهوه ای یا سیاه می باشد . خالهای معمولی چون درموقع تولد وجود ندارند وبعدها ظاهر می شوند خال اکتسابی هم نامیده می شوند . خالهای معمولی درعرض سی سال اول زندگی به تدریج تعدادشان افزایش می یابد. تعدادخالها درنژادهای مختلف ومناطق جغرافیایی مختلف متفاوت می باشد به طوریکه استرالیایها بیش از اروپائیها خال دارند ودارندگان پوست روشن بیشتراز پوستهای تیره خال دارند وتعداد خال درخانمها بیشتر از آقایان است محل خال آقایان بیشتر تنه ومحل خال خانمها بیشتر درساق وران می باشد سیاه پوستان تعداد خالشان بسیار کم ومحل خال آنها بیشتر در کف دست وپاها وبستر ناخن است . گاهی شخص به طور ناگهانی دچار تعداد زیادی خال می شود که نمونه آنها بعداز بیماریهای تاولی پوست وپس از آفتاب سوختگی ویا دراثر کاهش ایمنی بدن ویا بعداز مسمومیت با گازهای سمی مثل گاز خردل می باشد . خالهای معمولی ابتدا صاف هستند ولی بعدا کمی حجم پیدا کرده وبرجسته تر می شوند واین افزایش رشد تا سن سی سالکی تدریجی ومعمولی است . بعداز سن سی سالکی خالها به تدریج کم رنگ شده واندازه آنها کوچکتر شده وگاهی کاملا از بین می رود . خالهادر ایام حاملگی ویاهنگام مصرف قرص جلوگیری پررنگتر می شوند زیرا دراین ایام خالها گیره هورمونی پیدا می کند

خال وسرطان

نیمی از ملانومها از خال منشاء می گیرند ونیمی دیگر ازپوست معمولی . آنها که تعداد خال بیشتری دارند احتمال ملانوم درآنها بیشتراست علائم بدخیم شدن خالها عبارتنداز :

• بزرگ شدن ناگهانی اندازه خال درایام اخیر اما بزرگ شدن تدریجی خال برحسب سن بطوریکه قبلا بیان کردیم اهمیتی ندارد .
• نامنظم شدن حاشیه خال ویا محو شدن مرز بین پوست سالم وخال .
• غیر قرینه شدن خال .
• تغییر رنگ خال مخصوصا پیدایش رنگ قرمز یا آبی ، سفید با خاکستری .
• تغییر سطح خال مانند ایجاد پوسته یا زخم یا ترشح ودلمه ویا خونریزی .
• تغییر حس درخال بطوریکه خال درلمس حساس ودردناک باشد یا دچار خارش ودرد شود ویا خالی را که انسان وجودش را حس نمی کرده حالا احساس نماید .

معمولا خالهای یک شخص شکل وقیافه ومشابه ای دارند ولی هرگاه یکی ازاین خالها شکل وقیافه متفاوت وزشتی داشته باشد احتمال سرطانی بودن آن بیشتراست وباید آنرا جراحی وآزمایش بافت شناسی انجام داد . این خالها ی زشت ومتفاوت راصطلاحا جوجه اردک زشت می نامند .هرگاه خالی دریک منطقه ازمحیط خود به صورت نقطه تیره ای پیشرفت کند ممکن است علامت بدخیمی باشد .پیدایش یک خال جدید بعداز سن سی وپنج سالگی ممکن است سرطانی باشد که به شکل خال ظاهر شده است . دونوع خال احتمال سرطانی شدن بیشتردارندیکی خالهای مادرزادی ودیگری خالهای آتیپیک . پیدایش یک هاله سفید دور خال امیری عادی است ودلیل سرطانی شدن آن نمی باشد

خال مادرزادی

این نوع خال به خلاف معمول درموقع تولد وجود دارد وخیلی به ندرت درروزهای اول بعدازتولد ظاهر می شود که آنرا خال مادرزادی تاخیری می نامند . اهمیت خالهای مادرزادی این است که معمولا ازنظر زیبایی جنیه منفی دارند وازنظرپیش آگهی احتمال سرطانی شدن درآنها بیشتراست . خالهای مادرزادی برحسب اندازه به 4 نوع تقسیم می کنند :

• خالهای کوچکتر یا مساوی 1.5 سانتیمتر که آنرا خال مادرزادی کوچک می نامند .
• خالهای 1.5 تا20 سانتیمتررا خال متوسط می نامند .
• خالهای بزرگتراز 20 سانتیمتر را خال بزرگ می نامند .
• خالهای غولی شکل که قسمت اعظم یک عضورامی پوشاند مانند یک جلیغه ، کلاه یا دستکش . خالهای غولی شکل اگر درناحیه سروگردن باشد ممکن است مغز ونخاع وپرده دورآنها گرفتار گردد .خالهای مادرزادی را بهتراست هرچه زودتر درصورت امکان عمل کرد ودرصورتیکه جراحی آنها ممکن نباشد تحت نظر قرار داد .

خال آتیپیک

این خالها مدتها پس از تولد یعنی از دهه دوم عمر شروع به پیدایش می کنند درنژاد سفید این خالها شایع بوده وممکن است تعداد آنها یک وگاهی تا 100 عدد باشد گاهی فقط در یک فرد خانواده وجود دارد وگاهی حالت فامیلی دارد . مشخصات این خالها عبارتنداز : از اندازه بیش از 6 میلیمتر وحاشیه نامنظم یا محو ورنگ متغیر وغیر یکسان وبرآمدگی قسمتی از آن شبیه تخم مرغ نیمرو محل این خالها بیشتر سر وتنه درآقایان وسینه وپاها درخانمها است . این خالها از نظر میکروسکوپی منظره سرطانی دارند بنابراین آنها را خالهای دیس پلاستیک هم می گویند . احتمال سرطانی شدن این خالها خیلی بیشتراز خالهای معمولی است . اما برداشتن تمام خالهای آتپیک اگرتعدادشان زیاد باشد لازم نیست زیرا سرطانها نه فقط از روی خال بلکه ازروی پوست سالم این افرادهم به وفور پیش می آید .بنابراین این افرادبایستی توسط متخصص پوست تحت نظر باشند وحتما از آفتاب دوری نمایند